سمیح القاسم و موسیقی شعر عرب

موسیقی، یکی از اسباب و علل مقبولیت شعر نزد خواننده و شنونده است. این پدیده در شعر جهانی، که در بیشتر زبان های دنیا شناخته شده، به چشم می خورد. هر شعری، به عنوان یک پدیده ی جهانی و در عین حال ملی و محلی، میزان توفیق و ماندگاریش بستگی به میزان بهره مندی آن از موسیقی دارد. موسیقی شعر، دارای دامنه ی پهناوری است. وزن و منشاء آن در میان ملل مختلف ممکن است سرچشمه های گوناگون داشته باشد، چنانکه در شعر عرب می توان آنرا به آهنگ پای شتران که در صحرا گام می زنند نسبت داد اگر چه شاعران عرب غالبآ استفاده از شکل تفعیله را اختیار نموده و در مواردی اندک میان شکل سنتی و نوین آن تلفیق ایجاد نموده اند ولی از توانایی های موسیقی سنتی نیز بهره مند برده اند. این پدیده، در شعر فلسطین هم قابل ملاحظه بوده و شاعران به خود اجازه داده اند از آزادی ساختار موسیقی برخوردار باشند. خواننده ی قصاید سمیح القاسم بعنوان یکی از شعرای فلسطینی، با اندکی ذوق و معلومات قادر به تشخیص موسیقی بیرونی و درونی آنها خواهد بود.